Pod rozpoznanie Sądu Najwyższego postawiony został problem kwalifikowania – z punktu widzenia towarzystwa ubezpieczeń – nałożonego na sprawcę wypadku komunikacyjnego w procesie karnym obowiązku naprawienia szkody. W uchwale z dnia 13 lipca 2011 r. (Sygn. akt III CZP 31/11) SN ustosunkował się do tego zagadnienia i po przeprowadzeniu analizy funkcji przedmiotowego środka karnego rozstrzygnął postawiony problem w sposób korzystny dla ubezpieczonych. Zgodnie z rzeczoną uchwałą sprawca wypadku komunikacyjnego, wobec którego zastosowano środek karny polegający na obowiązku naprawienia szkody (art. 46 § 1 w związku z art. 39 pkt 5 k.k.), może domagać się od ubezpieczyciela – na podstawie umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych za szkody powstałe w związku z ruchem tych pojazdów – zwrotu świadczenia zapłaconego na rzecz pokrzywdzonego. W uzasadnieniu uchwały Sąd dopowiedział jednocześnie, że okoliczność, iż środek karny może być orzeczony w rozmiarze większym niż szkoda czy też dotyczyć może roszczenia przedawnionego nie ma wpływu na przyjęte stanowisko. Ubezpieczyciel bowiem odpowiada w granicach odpowiedzialności cywilnej sprawcy, zatem w wypadku wystąpienia przez sprawcę z roszczeniem regresowym może podnosić stosowne zarzuty.
Tagi: odszkodowanie
Wyczerpanie sumy gwarancyjnej polisy OC
W uchwale z dnia 2 lutego 2011 r. Sąd Najwyższy odniósł się do praktycznego problemu związanego z wyczerpaniem limitu sumy gwarancyjnej przewidzianej dla umowy ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej. Ryzyko takie istnieje zwłaszcza w przypadku trwałych uszczerbków na zdrowiu, gdzie przyznane zostały poszkodowanym wysokie świadczenia rentowe wypłacane cyklicznie. W tej sprawie SN przyjął, że polisa zobowiązuje ubezpieczyciela do zapłaty odszkodowania określonego w umowie, a nie odpowiadającego rzeczywistej wysokości szkody. Po wyczerpaniu sumy gwarancyjnej TU nie jest zatem zobowiązane do dalszych świadczeń. W omawianym przypadku konkluzja przeprowadzonych rozważań sprowadzała się do potwierdzenia, że istnieje wówczas podstawa dla wytoczenia powództwa o pozbawienie wykonalności relewantnego tytułu wykonawczego wydanego przeciwko ubezpieczycielowi.
Na marginesie SN odniósł się pobieżnie do dalszych konsekwencji, które prezentowane stanowisko może wywołać w praktyce. Należy bowiem zaznaczyć, że wyczerpanie kwoty gwarancyjnej następuje zazwyczaj w dalekiej perspektywie czasowej od samego zdarzenia powodującego szkodę, a tym samym realna staje się obawa niemożności skutecznego dochodzenia roszczeń przeciwko sprawcy szkody ze względu na przedawnienie. Konkludując rozważania w tym przedmiocie SN wskazał, że zagadnienie ewentualnego zarzutu przedawnienia, który mógłby podnieść sprawca szkody, podlegałoby ocenie na podstawie art. 5 k.c. W tym miejscu zaznaczyć należy, że szczególny charakter takich spraw pozwala przyjąć, że powołanie się na zasady współżycia społecznego dla zwalczenia zarzutu przedawnienia rzeczywiście w wielu wypadkach może okazać się zasadne. Większym problemem natomiast niewątpliwie będzie wówczas i tak możliwość wyegzekwowania zasądzonych roszczeń od sprawy – osoby fizycznej odpowiedzialnej za wypadek komunikacyjny.
Oszczerstwa w gazecie – odpowiedzialność wydawcy
PYTANIE :
Od kogo można domagać się naprawienie szkody za opublikowanie w dzienniku lokalnym kłamliwego artykułu?
ODPOWIEDŹ:
Kwestie te reguluje prawo prasowe – odpowiedzialność cywilną za naruszenie prawa spowodowane opublikowaniem materiału prasowego ponoszą autor, redaktor lub inna osoba, którzy spowodowali opublikowanie tego materiału; nie wyłącza to odpowiedzialności wydawcy. W zakresie odpowiedzialności majątkowej odpowiedzialność tych osób jest solidarna. Przy roszczeniach niemajątkowych (np. żądanie opublikowania przeprosin) każda z wymienionych osób odpowiada samodzielnie.
Odpowiedzialność administratora forum
PYTANIE
Czy administrator forum może ponosić odpowiedzialność za posty umieszczane przez użytkowników ?
ODPOWIEDŹ
TAK. Praktyka sądowa potwierdziła, że w przypadku administratora publicznego forum internetowego jego odpowiedzialność cywilna za treści umieszczane przez innych użytkowników może opierać się wprost na postanowieniach ustawy o świadczeniu usług drogą elektroniczną z dnia 18 lipca 2002 r. Administrator, który nie wie o bezprawnym charakterze danych powinien niezwłocznie reagować nie tylko na wszelkie urzędowe zawiadomienia, ale również na pochodzące z innych źródeł wiarygodne informacje w tym przedmiocie. Blokada dostępu do takich treści może zabezpieczyć administratora przed roszczeniami osoby poszkodowanej w wyniku ich umieszczenia w Internecie oraz odmowy ich usunięcia. W takich wypadkach zasadne jest jednak również powiadomienie o zgłaszanych uwagach oraz planowanych krokach autora kontrowersyjnego wpisu.
Przerwy w dostępie do Internetu a odszkodowanie
PYTANIE
Czy przysługuje mi jakieś odszkodowanie za przerwy w dostępie do Internetu ? Regulamin providera nie mówi nic na ten temat.
ODPOWIEDŹ
TAK. Regulamin świadczenia usługi telekomunikacyjnej nie może stać w sprzeczności z regulacjami ustawy Prawo telekomunikacyjne, która w art. 105. stanowi, iż: „za każdy dzień przerwy w świadczeniu usługi powszechnej płatnej okresowo abonentowi przysługuje odszkodowanie w wysokości 1/15 średniej opłaty miesięcznej liczonej według rachunków z ostatnich trzech okresów rozliczeniowych, jednak za okres nie dłuższy niż ostatnie 12 miesięcy. Odszkodowanie nie przysługuje, jeżeli w okresie rozliczeniowym łączny czas przerw był krótszy od 36 godzin”. Drogą do realizacji tych uprawnień jest właściwie sformułowana reklamacja, na której rozpoznanie dostawca usługi ma 30 dni.